Είχε μόλις ξυπνήσει από τη χθεσινοβραδινή κρεπάλη.
Το στόμα του δεν το ένιωθε καν από την αφυδάτωση και σηκώθηκε πανικόβλητος σχεδόν να πιει ένα ποτηράκι νερό. Μόλις ξεμούδιασε, του ρθε κατευθείαν η γεύση ανακατεμένου αλκοόλ και ένιωσε ξαφνικά τόσο γέρος. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και του φάνηκε θολός. Ο πονοκέφαλος του τρυπούσε το μέτωπο και έκανε κύκλους στο αριστερό του ημισφαίριο. Ευτυχώς ήταν Κυριακή και δεν είχε τίποτα να κάνει, κανέναν να δει. Έκανε έναν καφέ. Τον ήπιε με το ζόρι και μπήκε να κάνει ένα μπάνιο.
Την ώρα του μπάνιου πάντα ήταν που ξεκινούσε να θυμάται τι έκανε χτες, πού ήταν , τι έπινε. Είχε βγάλει τη δική του θεωρία ότι έπινε γιατί έκανε μια έρευνα σχετικά με τα όνειρα. Στα όνειρα ποτέ δε θυμάσαι πως βρέθηκες σε ένα μέρος. Στο πιώμα ποτέ δε θυμάσαι πως έφυγες από αυτό. Όταν οι άλλοι του έλεγαν μην πίνεις άλλο , απαντούσε πως το κάνει για το καλό της επιστήμης. Το νερό ήταν λυτρωτικό, με κάθε σταγόνα ένιωθε σαν να έγλυφε από πάνω του μια στρώση ρετσίνας, μία ρακής, μία jack daniels. Μόλις έφτασε στη στρώση, αληθινό δέρμα, γύρισε τη θερμοκρασία στο καυτό, έβγαλε μια κοριτσίστικη κραυγή και βγήκε κατακόκκινος από τη μπανιέρα.
Δυστυχώς δε θυμήθηκε τίποτα από τη χθεσινή βραδιά. Ήξερε μόνο ότι θα βγαίναν να γιορτάσουν κάποιον, που κάτι έκανε.
Χτύπησε το τηλέφωνο. "Έλα επιστήμονα, ζεις;''. Ήταν ο φίλος που σε παίρνει πάντα την επόμενη μέρα φοβούμενος ότι έχεις πάθει αναρρόφηση. ''Ζω, εσύ;'', ''Κι εγώ''. ''Τι γιορτάζαμε χτες ρε μαλάκα, είναι κάτι που πρέπει να θυμηθώ;'' , '' Την επιστροφή του Ασώτου'', '' Περίεργα μιλάς και δεν έχω μπει σε πλήρη λειτουργία ακόμη'', ''Φίλε βλέπω το χεις πάρει σοβαρά με τη θεωρία σου..Ξεκόλλα ρε μαλάκα και ξύπνα'', ''Ξύπνιος είμαι'', ''Τι φοράς;'' , ''Αϊ στο διάλο'' , ''Λέγε ρε ηλίθιε τι φοράς''. '' Κάτι σαν σώβρακο.Μάλλον'', '' Ωραία, τι δεν φοράς;...Στο χέρι σου τι δεν φοράς;'' .
Έβγαλε τη βέρα, φοβήθηκε ότι με κάποιο μαγικό τρόπο ο φίλος του θα την έβλεπε μέσα από το ακουστικό.
Δε γιόρταζαν τίποτα χτες, ούτε προχτές. Ούτε τον τελευταίο ένα μήνα.
Ένα μήνα χωρισμένος. Ένα μήνα κομμάτια.
He had just woken up from yesterday's overdose..
He couldn't even feel his mouth because of the dehydartion and rose from bed almost with panic to drink a glass of water. Once he started feeling his mouth again he started to taste the mixed flavours of alcohol. He looked himself in the mirror but he was blur. The headache was piercing his forehead and making circles in his left hemisphere. Fortunately it was Sunda.y and had nothing to do, nobody to see. He made a coffee, forced himself to drink it and went to take a shower. During the shower he was always starting to remember where he was the previous day, what he was doing, what he was drinking. He had his own theory that he was drinking in order to make a survey about being drunk and dreaming. In the dreams, you never remember how you got to a place. When drunk, you never remember how you left that place. So, when his friends were asking him to stop drinking he would reply that he was doing it for the sake of science. The water was liberating. With every drop he felt like it was sucking a layer of wine, a layer of raki, a layer of Jack Daniels. When it finally reached the real flesh layer, he turned the temperature to hot , gave a girlish scream and left the bathtub really red. Unfortunately he remembered nothing from last night. He only knew that they were celebrating someone that did something.
The phone rang. ''Is scientist still alive?'' . It was the friend that always calls next day for fear that you suffered withdrawal in your sleep. "I am and you?'', ''Me too'', ''What were we celebrating yesterday man, is it something I need to remember?'' , ''The return of the Prodigal Son'', '' You talk strange and I have not come to full operation yet.'', ''Dude I see that you are getting it serious with your theory. Come on , wake up'', ''I am awake'', ''What are you wearing?'', ''Fuck off'', ''Tell me, what are you wearing?'','' Something like a boxers, I think'', ''Ok, and what is it that you are not wearing?...In your hand?''
He took off his wedding ring for fear that in a magical way his friend would see it through the phone.
They were not celebrating anything last night. Or the night before. Either for the last one month...
One month of divorce. One month like a reck.