Η πρώτη μέρα του χρόνου είναι πάντα η χειρότερή μου. Δε τη γουστάρω, παθαίνω κατάθλιψη, έχω άγχος.
Φέτος προσπάθησα να καταλάβω το γιατί, την ώρα που έπλενα τα πιάτα από το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Στο νεροχύτη πάντα βρίσκω απαντήσεις. Και ναι, τελικά βρήκα.
Δεν υπάρχει πιο μελαγχολική εικόνα από ένα τέλειο χριστουγεννιάτικο δέντρο την Πρωτοχρονιά. Μοιάζει πεθαμένο και η ζωή του κράτησε τόσο λίγο. Και το βλέπεις, ξέρεις ότι θα τελειώσει, ξέρεις ότι θα κρατήσει λίγο αλλά και πάλι κρύβεις μέσα του τόσες ελπίδες. Κι αυτό σου τις ζωντανεύει, σαν αναβοσβήνει τα λαμπάκια του και ξεχνιέσαι. Λες τι ωραία που τα περνάμε. Και το φορτώνεις κι άλλο, κι άλλο. Και το κάνεις πανέμορφο, δικό σου. Όπως το θέλεις , εκεί που το θέλεις. Μόνο που σήμερα, δεν έχει δώρα να προσφέρει. Σου αναβοσβήνει ακόμα τα λαμπάκια, αλλά το ξέρεις πια, τελείωσε. Του χρόνου πάλι. Και του χρόνου δε θα είναι το ίδιο. Όσο κι αν προσπαθήσεις να θυμηθείς πως το ΄στησες.
Μισώ τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα. Αυτό. Και τα μισώ μόνο σήμερα γεγονός που λογικά θα πρέπει να τα ενοχλεί, αλλά καλά να πάθουν. Θα πάω τώρα να βγάλω τα λαμπάκια από την πρίζα. Από αύριο όλα θα είναι ούτως ή άλλως τα ίδια.
Μισώ τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Γιατί μου θυμίζουν εσάς. Που για μένα μέχρι φέτος σημαίνατε ''Χριστούγεννα''.
The first day of the year has always been the worst for me. I don't like it, I feel depressed, I am stressed. This year I tried to realize why, while washing the dishes of the New Year's table. The washing sink always helps me find answers. And yes, I found it this time.
There is not a more depressive image than a perfect Christma.s tree on the New Year's. It looks dead and its life was so short. And you see it, you know it is gonna be over, you know it is not going to last short but even so you hide inside of it, your hopes. And it brings them to life, by blinking his lights and you let yourself forget. You say, oh we are having a great time. And you add more things to it. More and more. You make it perfect, yours. As you want it, where you want it. But today, it has no more presents to offer. It still blinks its lights but you already know it is over. Next year...Though next year it will never be the same, no matter how hard you try to remember how you made it.
I hate Christma.s trees. Just that. And I only hate them today which should annoy them, but they deserve it anyway. I am going now to turn its lights off. Tomorrow on, everything is going to be the same anyway.
I hate Christma.s trees.
Cause they remind me of you all. That until today, you were my ''Christma.s''.