Έρημοι δρόμοι, γερμένοι ώμοι
και σπίτια ξένα σαν φυλακές
Πριν από λίγο, μου' πες θα φύγω
και γίναν στάχτη οι Κυριακές
Και περπατώ, και περπατώ
κι ούτ' ένα χέρι να πιαστώ
Το ξέρω πια, δεν μ' αγαπάς
μα πιο πολύ με νοιάζει
Χωρίς αγάπη, πού θα πας
στην μπόρα και στ' αγιάζι
Έρημοι δρόμοι, χωρίς συγγνώμη
για μια γυναίκα μες στη νυχτιά
Πριν από λίγο, μου' πες να φύγω
σε μια σου λέξη τόση φωτιά
Και περπατώ, και περπατώ
κι ούτε ψυχή να τυλιχτώ