Μόχα - Παύλος Παυλίδης

Κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα και τα νησιά μας χαιρετούσαν μεθυσμένα.  
Μας τραγουδούσανε πουλιά παραδεισένια ήταν ωραία η ζωή, ήταν ωραία... 
Μα ξεχαστήκαμε και βγήκαμε απ’ το χάρτη και άρχισε η νύχτα πάλι νύχτα να ζητάει. 
Κάποιον να πάρει αγκαλιά, να του μιλάει τον πιο μικρό, τον πιο αθώο ναύτη...  

Μόχα ο τρελός, 
Μόχα ο σοφός, 
Μόχα ο πνιγμένος 
Μόχα, αυτός που όσο και αν πιει πια δε μεθάει.  
Μες το λιμάνι τριγυρνάει μαγεμένος 
Μόχα, αυτός που όλο τα κύματα κοιτάει...  

Μόχα ο τρελός, ο σοφός, ο τελειωμένος Μόχα, αυτός που τον ξεχώρισε η Μοίρα. 
Τρέχει απ’ τα μάτια του η σκουριά και η αλμύρα Μόχα, αυτός που τραγουδάει ευτυχισμένος...  
Ξέρω τα κύματα μια μέρα αυτά τα βράχια θα τα διαλύσουν, θα τα κάνουν όλα σκόνη.  
Θα `ρχεται `κείνο το κορίτσι να ξαπλώνει πάνω στην άμμο και θα τραγουδάει τάχα...  

Ότι θα έρθω από μακριά και `γώ σε λίγο, ότι θα μείνουμε εκεί μαζί για πάντα. Α
ντίο θάλασσες και κύματα σαράντα, θα λέω ψέματα πως δε θα ξαναφύγω...  
Έρχεται ο Μόχα ο τρελός πάλι χαμένος, κοιτάει τις άγκυρες και όλο φωνάζει "βίρα!"  
Μέσ’ στο λιμάνι τριγυρνάνει μαγεμένος Μόχα, η σκουριά η σκουριά και η αλμύρα...
        ☕ Κέρνα μου καφέ        ⬇ Κατέβασε την Εφαρμογή



Whatsapp Button works on Mobile Device only

Ψαξε Μια Κασετα , ενα τραγουδι ή εναν καλλιτεχνη